Om 5 uur gaat de wekker

Onze wekker gaat om 5 uur. Als we er om 06:30 willen zijn moeten we snel in de auto zitten, het is immers een uurtje rijden. Mick sluit de deur achter ons, hij wil echt niet mee. Lizzy en ik zitten een beetje versuft in de auto als we de zon zien opkomen.
Gisteren hebben we nl alsnog besloten om vandaag te gaan zwemmen en snorkelen met haaien. Enige twijfel was er wel want het is en heel vroeg en best een beetje spannend. Maar we doen het gewoon!

We moeten even zoeken waar we moeten zijn en iets verlaat komen we aan. We worden hartelijk ontvangen en luisteren aandachtig naar de briefing. Er zijn een aantal soorten haaien hier voor de kust: de Blacktip Reef Shard, Blacktip Shark, Blackspot Shard en de Tiger Shark. De laatste twee zwemmen meestal op diepte en dat moet ook zo blijven. Deze kunnen nl wel bijten. Je helemaal opeten doen ze niet, in ieder geval, dat wordt ons verzekerd. De eerste twee zullen we zeker tegenkomen!

Op de rubberboot door de hoge golven is op zich al een hele belevenis. Lizzy ligt er bijna uit maar lukt het toch om te bijven zitten. Gelukkig duurt het maar kort en varen we na de branding verder. 4 KM de zee op zal onze ontmoeting plaatsvinden. In een ooghoek spot ik het spuiten van water, een walvis! In deze tijd van het jaar zijn er heel veel bultrugwalvissen. Ze gaan noordelijker, op zoek naar warmere wateren om te paren. De kans dat we ze dus tegen komen is dus groot. Als we ze naderen blijkt het een familie te zijn. Papa, mama en een kalf. Zeker 10 minuten krijgen we de kans deze prachtige dieren te aanschouwen. We kunnen heel dichtbij komen, zo'n 10 meter. Eerder hebben we deze giganten gezien maar zó dichtbij?!
We varen verder naar onze haaien. Op een bepaald punt wordt aas uitgegooid. In now time is de boot omringd met haaien, grote en kleinere. De kooi wordt in het water gelaten en al snel volgen de eerste duikers en snorkelaars. Liz voelt zich veiliger in de kooi. Ik snorkel buiten de kooi. We filmen alles met de gopro. Ondertussen wordt er vanaf de boot doorgevoerd en dat maakt de hectiek onder de haaien soms groot. Ze zwemmen rakelings langs en soms voel ik ze langs mijn been. Ze kijken ons aan met de bekende ogen van een haai en op een gegeven moment beangstigd het me, terwijl deze haaien alleen maar visjes eten. Ik klim alsnog in de kooi en aanschouw het geheel achter de tralies. Na ruim een half uur worden Liz, ik en een andere dame misselijk. We gaan aan boord en worden toch even ziek. Maar wat een belevenis!! We hadden dit niet willen missen.

De middag gaan we naar Durban. Met een segway rijden we in en rond het Moses Madhida Stadion, het stadion dat voor het WK in 2010 is gebouwd. Vanaf de zijkant lijkt het een picknickmand, van bovenaf een haaienbek. Daarna pakken we ook nog de skytrain, die ons bovenop het stadiondak brengt. Van daaruit hebben we een prachtig, maar iets wat mistig, uitzicht over Durban en de kust.

Het was een lange en intensieve dag. We gaan naar huis en ploffen thuis op de bank. Morgen weer inpakken en door naar St. Lucia.

Weten wat je nog meer kan zwemmen met haaien? Neem contact met me op via www.ikwilreisadvies.nl